Biz de her şeyi sayıp, yazmışızdır.

İşte tadın! Artık size azaptan başka bir şey artırmayız.

(31-34) Doğrusu, Allaha saygılı olanlara kurtuluş, bahçeler, bağlar, göğüslü yaşıtlar ve dopdolu kadehler vardır.

(31-34) Doğrusu, Allaha saygılı olanlara kurtuluş, bahçeler, bağlar, göğüslü yaşıtlar ve dopdolu kadehler vardır.

(31-34) Doğrusu, Allaha saygılı olanlara kurtuluş, bahçeler, bağlar, göğüslü yaşıtlar ve dopdolu kadehler vardır.

(31-34) Doğrusu, Allaha saygılı olanlara kurtuluş, bahçeler, bağlar, göğüslü yaşıtlar ve dopdolu kadehler vardır.

(35-36) Orada boş ve yalan söz işitmezler. Bunlar, Rabbinin tarafından hesapları karşılığı verilenlerdir.

(35-36) Orada boş ve yalan söz işitmezler. Bunlar, Rabbinin tarafından hesapları karşılığı verilenlerdir.

O, göklerin, yerin ve ikisi arasında olanların Rahman olan Rabbidir. Onun önünde kimse konuşamaz.

Ruhların ve meleklerin dizildikleri gün, Rahmanın bilgisi olmadan onlardan kimse konuşamayacaktır. O da doğruyu söyleyecektir.

(39-40) İşte gerçek gün budur. Dileyen kimse, Rabbine götürecek bir yol tutar. Doğrusu sizi yakın gelecekteki bir azapla uyardık; o gün kişi elleriyle yaptığını görür ve inkarcı da “Keşke toprak olsaydım” der.

(39-40) İşte gerçek gün budur. Dileyen kimse, Rabbine götürecek bir yol tutar. Doğrusu sizi yakın gelecekteki bir azapla uyardık; o gün kişi elleriyle yaptığını görür ve inkarcı da “Keşke toprak olsaydım” der.

Kuvvetle çekip çıkaranlara andolsun,

Coşkulu coşkulu davrananlara andolsun,

Süzülüp süzülüp geçenlere andolsun,

Yarıştıkça yarışanlara andolsun,

İşleri yönetenlere andolsun!

(6-8) Sarsıntının sarsıldığı, peşinden bir diğerinin geldiği gün, işte o gün yürekler titrer.

(6-8) Sarsıntının sarsıldığı, peşinden bir diğerinin geldiği gün, işte o gün yürekler titrer.

(6-8) Sarsıntının sarsıldığı, peşinden bir diğerinin geldiği gün, işte o gün yürekler titrer.

Onların gözleri yere dikilir.

(10-11) “Biz, çukurda delik deşik kemikler olduğumuz zamanda mı geri döndürüleceğiz?” derler.

(10-11) “Biz, çukurda delik deşik kemikler olduğumuz zamanda mı geri döndürüleceğiz?” derler.

“Öyleyse bu zararına bir dönüştür” diyecekler.

(13-14) Ancak o bir tek çığlıktır. Onlar hemen uyanma yerindedirler.

(13-14) Ancak o bir tek çığlıktır. Onlar hemen uyanma yerindedirler.

Musa'nın olayı sana geldi mi?

Hani! Aşıp gelinen uğurlu bir derede Rabbi ona seslenmişti:

“Doğrusu, o azmış olan Firavuna git.”

(18-19) De ki: “Arınmaya niyetin var mı? Rabbine giden yolu göstereyim de O'na bilinçle saygılı olasın”

(18-19) De ki: “Arınmaya niyetin var mı? Rabbine giden yolu göstereyim de O'na bilinçle saygılı olasın”

Bunun üzerine ona en büyük olayı gösterdi.

(21-24) Ancak o yalanladı ve başkaldırdı. Sonra geri dönüp yürüdü ve toplayıp seslendi: “Sizin en yüce tanrınız benim” dedi.

(21-24) Ancak o yalanladı ve başkaldırdı. Sonra geri dönüp yürüdü ve toplayıp seslendi: “Sizin en yüce tanrınız benim” dedi.

(21-24) Ancak o yalanladı ve başkaldırdı. Sonra geri dönüp yürüdü ve toplayıp seslendi: “Sizin en yüce tanrınız benim” dedi.

(21-24) Ancak o yalanladı ve başkaldırdı. Sonra geri dönüp yürüdü ve toplayıp seslendi: “Sizin en yüce tanrınız benim” dedi.

(25-26) Bunun üzerine Allah onu sonrakilere ve öncekilere ders olacak cezaya uğrattı. Doğrusu, bunda Allaha bilinçle saygılı kimseye ders vardır.

(25-26) Bunun üzerine Allah onu sonrakilere ve öncekilere ders olacak cezaya uğrattı. Doğrusu, bunda Allaha bilinçle saygılı kimseye ders vardır.

(27-28) Sizi yaratmak mı daha zordur, yoksa O nun kurup yükseltmiş ve biçim vermiş olduğu göğü yaratmak mı?

(27-28) Sizi yaratmak mı daha zordur, yoksa O nun kurup yükseltmiş ve biçim vermiş olduğu göğü yaratmak mı?

Gecesinikaranlıkyapmış,gündüzünüaydınlatmıştır.

(30-33) Ardından yeri söbeleştirmiştir. Suyunu ondan çıkarmış ve orada otlak yer meydana getirmiştir. Dağları yerleştirmiştir. Bunları sizin ve hayvanlarınızın geçinmesi için yapmıştır.

(30-33) Ardından yeri söbeleştirmiştir. Suyunu ondan çıkarmış ve orada otlak yer meydana getirmiştir. Dağları yerleştirmiştir. Bunları sizin ve hayvanlarınızın geçinmesi için yapmıştır.

(30-33) Ardından yeri söbeleştirmiştir. Suyunu ondan çıkarmış ve orada otlak yer meydana getirmiştir. Dağları yerleştirmiştir. Bunları sizin ve hayvanlarınızın geçinmesi için yapmıştır.

(30-33) Ardından yeri söbeleştirmiştir. Suyunu ondan çıkarmış ve orada otlak yer meydana getirmiştir. Dağları yerleştirmiştir. Bunları sizin ve hayvanlarınızın geçinmesi için yapmıştır.

(34-35) Büyük baskın bastırdığı zaman, o gün, insan neye çalıştığını hatırlar.

(34-35) Büyük baskın bastırdığı zaman, o gün, insan neye çalıştığını hatırlar.

Alevli ateş gören için ortaya çıkarılır.

(37-41) İşte, azıp da dünya hayatını yeğleyene gelince, doğrusu, onun varacağı yer alevli ateştir. Ancak, Rabbinin yüceliğinden korkup da, kendini hevesten alıkoyana gelince, doğrusu onun varacağı yer cennettir.

(37-41) İşte, azıp da dünya hayatını yeğleyene gelince, doğrusu, onun varacağı yer alevli ateştir. Ancak, Rabbinin yüceliğinden korkup da, kendini hevesten alıkoyana gelince, doğrusu onun varacağı yer cennettir.

(37-41) İşte, azıp da dünya hayatını yeğleyene gelince, doğrusu, onun varacağı yer alevli ateştir. Ancak, Rabbinin yüceliğinden korkup da, kendini hevesten alıkoyana gelince, doğrusu onun varacağı yer cennettir.

(37-41) İşte, azıp da dünya hayatını yeğleyene gelince, doğrusu, onun varacağı yer alevli ateştir. Ancak, Rabbinin yüceliğinden korkup da, kendini hevesten alıkoyana gelince, doğrusu onun varacağı yer cennettir.

(37-41) İşte, azıp da dünya hayatını yeğleyene gelince, doğrusu, onun varacağı yer alevli ateştir. Ancak, Rabbinin yüceliğinden korkup da, kendini hevesten alıkoyana gelince, doğrusu onun varacağı yer cennettir.

(42-46) Sana Saatin ne zaman dikileceğini soruyorlar. Onu anmak senin neyine? Onun sonu Rabbinde biter. Sen sadece dirilişten korkanı uyaransın. Onu gördükleri gün, ancak bir akşam, yahut bir kuşluk vakti kadar kalmış gibi olurlar.

(42-46) Sana Saatin ne zaman dikileceğini soruyorlar. Onu anmak senin neyine? Onun sonu Rabbinde biter. Sen sadece dirilişten korkanı uyaransın. Onu gördükleri gün, ancak bir akşam, yahut bir kuşluk vakti kadar kalmış gibi olurlar.

(42-46) Sana Saatin ne zaman dikileceğini soruyorlar. Onu anmak senin neyine? Onun sonu Rabbinde biter. Sen sadece dirilişten korkanı uyaransın. Onu gördükleri gün, ancak bir akşam, yahut bir kuşluk vakti kadar kalmış gibi olurlar.

(42-46) Sana Saatin ne zaman dikileceğini soruyorlar. Onu anmak senin neyine? Onun sonu Rabbinde biter. Sen sadece dirilişten korkanı uyaransın. Onu gördükleri gün, ancak bir akşam, yahut bir kuşluk vakti kadar kalmış gibi olurlar.

(42-46) Sana Saatin ne zaman dikileceğini soruyorlar. Onu anmak senin neyine? Onun sonu Rabbinde biter. Sen sadece dirilişten korkanı uyaransın. Onu gördükleri gün, ancak bir akşam, yahut bir kuşluk vakti kadar kalmış gibi olurlar.

(1-2) Yanına kör bir kimse geldi diye yüzünü astı ve döndü.

(1-2) Yanına kör bir kimse geldi diye yüzünü astı ve döndü.

Ne bilirsin, belki de arınacak;

Yahut öğüt alacak da, bu öğüt kendisine yarayacak.

(5-6) Ama sen, kendisini gereksinimli görmeyen kimseyi karşına alıp ilgileniyorsun.

(5-6) Ama sen, kendisini gereksinimli görmeyen kimseyi karşına alıp ilgileniyorsun.

Arınmak istememesinden sana ne?

(8-10) Saygı duyarak sana gelen kimseye sen aldırmıyorsun.

(8-10) Saygı duyarak sana gelen kimseye sen aldırmıyorsun.

(8-10) Saygı duyarak sana gelen kimseye sen aldırmıyorsun.

Hayır olmaz! Doğrusu o bir hatırlatmadır.

Dileyen onu hatırlar.

(13-14) O, şerefli, yüceltilmiş, arınmış sahifelerdir.

(13-14) O, şerefli, yüceltilmiş, arınmış sahifelerdir.

(15-16) İyi kimselerin, saygıdeğer yazarların elleriyle yazılmıştır.

(15-16) İyi kimselerin, saygıdeğer yazarların elleriyle yazılmıştır.

Canı çıksın insanın, o ne nankördür!

Onu hangi şeyden yarattı?

Onu oğulcuktan yaratıp ona biçim vermiş

Sonra, tutacağı yolu kolaylaştırmıştır.

Sonra, onu öldürür ve kabre koyar.

Sonra, dilediği zaman onu diriltir.

Kesin hayır! Buyurduğunu, henüz yapmış değildir.

Artık, insan yiyeceğine bir baksın;

Doğrusu, suyu indirdikçe indirmekteyiz.

(26-32) Sonra yeryüzünü yardıkça yardık ve orada taneli ekinler, üzüm, yonca, zeytin, hurma ağaçları, sık koca ağaçlı bahçeler, meyveler ve çayırlar bitirmekteyiz. Bunlar sizin ve hayvanlarınız için geçimliktir.

(26-32) Sonra yeryüzünü yardıkça yardık ve orada taneli ekinler, üzüm, yonca, zeytin, hurma ağaçları, sık koca ağaçlı bahçeler, meyveler ve çayırlar bitirmekteyiz. Bunlar sizin ve hayvanlarınız için geçimliktir.

(26-32) Sonra yeryüzünü yardıkça yardık ve orada taneli ekinler, üzüm, yonca, zeytin, hurma ağaçları, sık koca ağaçlı bahçeler, meyveler ve çayırlar bitirmekteyiz. Bunlar sizin ve hayvanlarınız için geçimliktir.

(26-32) Sonra yeryüzünü yardıkça yardık ve orada taneli ekinler, üzüm, yonca, zeytin, hurma ağaçları, sık koca ağaçlı bahçeler, meyveler ve çayırlar bitirmekteyiz. Bunlar sizin ve hayvanlarınız için geçimliktir.

(26-32) Sonra yeryüzünü yardıkça yardık ve orada taneli ekinler, üzüm, yonca, zeytin, hurma ağaçları, sık koca ağaçlı bahçeler, meyveler ve çayırlar bitirmekteyiz. Bunlar sizin ve hayvanlarınız için geçimliktir.

(26-32) Sonra yeryüzünü yardıkça yardık ve orada taneli ekinler, üzüm, yonca, zeytin, hurma ağaçları, sık koca ağaçlı bahçeler, meyveler ve çayırlar bitirmekteyiz. Bunlar sizin ve hayvanlarınız için geçimliktir.

(26-32) Sonra yeryüzünü yardıkça yardık ve orada taneli ekinler, üzüm, yonca, zeytin, hurma ağaçları, sık koca ağaçlı bahçeler, meyveler ve çayırlar bitirmekteyiz. Bunlar sizin ve hayvanlarınız için geçimliktir.

33 Büyük gürültü koptuğu zaman,

(34-36) O gün, kişi kardeşinden, annesinden, babasından, karısından ve oğullarından kaçar.

(34-36) O gün, kişi kardeşinden, annesinden, babasından, karısından ve oğullarından kaçar.

(34-36) O gün, kişi kardeşinden, annesinden, babasından, karısından ve oğullarından kaçar.

37 O gün herkes kendi derdine düşer.

(38-39) O gün bir takım yüzler aydınlıktır, gülmekte ve sevinmektedir.

(38-39) O gün bir takım yüzler aydınlıktır, gülmekte ve sevinmektedir.

(40-41) O gün bir takım yüzler de tozlanmış ve onları karanlık bürümüştür.

(40-41) O gün bir takım yüzler de tozlanmış ve onları karanlık bürümüştür.

İşte onlar, nankörler ve günahkârlardır.