(26-27) Hemen ailesinin yanına sıvışıp semiz bir buzağı getirmiş. Onların önüne sürüp, “Yemez misiniz?” demişti.

(26-27) Hemen ailesinin yanına sıvışıp semiz bir buzağı getirmiş. Onların önüne sürüp, “Yemez misiniz?” demişti.

Yemediklerini görünce, onlardan endişeye düştü; ‘korkma!’ dediler ve ona bilgin bir oğul müjdelediler.

Bunun üzerine karısı telaşlı bir sesle geldi ve yüzünü şamarlayarak, “Kısır bir kocakarı!” dedi.

Ona “Sana böyledir, Rabbin söylemiştir; doğrusu, O, bilgedir, bilgindir” dediler.

“Ey elçiler! Göreviniz nedir?”

(32-34) “Doğrusu biz savurgan, suçlu bir ulusun üzerine, Rabbinin katından işaretli çamurdan taşlar göndermekle görevlendirildik” dediler.

(32-34) “Doğrusu biz savurgan, suçlu bir ulusun üzerine, Rabbinin katından işaretli çamurdan taşlar göndermekle görevlendirildik” dediler.

(32-34) “Doğrusu biz savurgan, suçlu bir ulusun üzerine, Rabbinin katından işaretli çamurdan taşlar göndermekle görevlendirildik” dediler.

(35-36) Bunun üzerine, suçlu toplumun arasında bulunan inançlıları çıkardık. Zaten orada, içtenlikle boyun bükenlerden sadece bir ev halkı bulduk.

(35-36) Bunun üzerine, suçlu toplumun arasında bulunan inançlıları çıkardık. Zaten orada, içtenlikle boyun bükenlerden sadece bir ev halkı bulduk.

(37-38) Can yakıcı azaptan korkanlar için, orada bir işaret bıraktık. Hani! Musa'ya gelince, onu apaçık bir kanıtla Firavuna göndermiştik.

(37-38) Can yakıcı azaptan korkanlar için, orada bir işaret bıraktık. Hani! Musa'ya gelince, onu apaçık bir kanıtla Firavuna göndermiştik.

O, gücüne dayanarak yüz çevirip, “bir büyücüdür” veya “bir delidir” dedi.

Sonunda onu ve ordularını yakalayıp denize attığımızda o yeriniyordu.

(41-42) Hani, Âda gelince onların üzerine, uğradığı hiçbir şeyi bırakmayıp, toza çeviren kuru bir rüzgar gönderdik.

(41-42) Hani, Âda gelince onların üzerine, uğradığı hiçbir şeyi bırakmayıp, toza çeviren kuru bir rüzgar gönderdik.

Hani, Semûd a gelince, onlara, bir süreye kadar zevklenin denmişti.

Onlar, Rablerinin buyruğundan çıkmışlardı, bunun üzerine onları gözleri göre göre yıldırım çarptı.

Ayağa kalkacak güçleri kalmadı, yardım da görmediler.

Daha önce de Nuh ulusu; doğrusu onlar da yoldan çıkmış bir ulustu.

Göğü, gücümüzle Biz kurduk; doğrusu, Biz onu genişletmekteyiz.

Yeryüzünü Biz yaydık, ne güzel düzleyiciler.

Anmaya çalışırsınız diye her şeyi çift çift yaratmışızdır.

Öyleyse Allaha kaçın, doğrusu ben size açık bir uyarıcıyım.

Allahla beraber başkasını tanrı kılmayın, doğrusu ben O ndan size açık bir uyarıcıyım.

İşte böyle, onlardan öncekilere herhangi bir elçi gelince, “Bir büyücüdür” veya “Bir delidir” derlerdi.

Birbirlerine bunu mu önerdiler? Hayır! Onlar azgın bir ulustur.

Onlardan yüz çevir; sen kınanacak değilsin.

Hatırlat! Doğrusu hatırlatma inananlara fayda sağlar.

Cinleri ve insanları ancak Bana tapmaları için yaratmışımdır.

Onlardan bir rızık istemem; Beni doyurmalarını da istemem.

Doğrusu, rızıklandıran sağlam güç sahibi olan, Allah’tır.

Doğrusu haksızlık edenlerin, arkadaşlarının payları kadar payları vardır; Benden ivedilik istemesinler.

Kendilerine söz verilen günde, vay o inkâr edenlere!

(1-7) Dağa, yayılmış ince deri üzerine yazılmış Kitaba, bayındır olan eve, yükseltilmiş tavana, kabaran denize andolsun ki, doğrusu, Rabbinin azabı hiç şüphesiz gelecektir.

(1-7) Dağa, yayılmış ince deri üzerine yazılmış Kitaba, bayındır olan eve, yükseltilmiş tavana, kabaran denize andolsun ki, doğrusu, Rabbinin azabı hiç şüphesiz gelecektir.

(1-7) Dağa, yayılmış ince deri üzerine yazılmış Kitaba, bayındır olan eve, yükseltilmiş tavana, kabaran denize andolsun ki, doğrusu, Rabbinin azabı hiç şüphesiz gelecektir.

(1-7) Dağa, yayılmış ince deri üzerine yazılmış Kitaba, bayındır olan eve, yükseltilmiş tavana, kabaran denize andolsun ki, doğrusu, Rabbinin azabı hiç şüphesiz gelecektir.

(1-7) Dağa, yayılmış ince deri üzerine yazılmış Kitaba, bayındır olan eve, yükseltilmiş tavana, kabaran denize andolsun ki, doğrusu, Rabbinin azabı hiç şüphesiz gelecektir.

(1-7) Dağa, yayılmış ince deri üzerine yazılmış Kitaba, bayındır olan eve, yükseltilmiş tavana, kabaran denize andolsun ki, doğrusu, Rabbinin azabı hiç şüphesiz gelecektir.

(1-7) Dağa, yayılmış ince deri üzerine yazılmış Kitaba, bayındır olan eve, yükseltilmiş tavana, kabaran denize andolsun ki, doğrusu, Rabbinin azabı hiç şüphesiz gelecektir.

Onu savacak yoktur.

(9-12) Göğün sarsıldıkça sarsılacağı, dağların yürüdükçe yürüyeceği gün; işte o gün, daldıkları yerde oyalanıp yalanlayanlara yazık olacak!

(9-12) Göğün sarsıldıkça sarsılacağı, dağların yürüdükçe yürüyeceği gün; işte o gün, daldıkları yerde oyalanıp yalanlayanlara yazık olacak!

(9-12) Göğün sarsıldıkça sarsılacağı, dağların yürüdükçe yürüyeceği gün; işte o gün, daldıkları yerde oyalanıp yalanlayanlara yazık olacak!

(9-12) Göğün sarsıldıkça sarsılacağı, dağların yürüdükçe yürüyeceği gün; işte o gün, daldıkları yerde oyalanıp yalanlayanlara yazık olacak!

(13-14) Cehennem ateşine itilip kakıldıkları gün: İşte yalanlayıp durduğunuz ateş budur.

(13-14) Cehennem ateşine itilip kakıldıkları gün: İşte yalanlayıp durduğunuz ateş budur.

(15-16) Bu, bir büyü müdür? Yoksa siz görmüyor musunuz? Yaslanın ateşe, dayansanız da, dayanmasanız da, artık birdir; ancak işlediklerinizin karşılığıyla cezalanıyorsunuz.

(15-16) Bu, bir büyü müdür? Yoksa siz görmüyor musunuz? Yaslanın ateşe, dayansanız da, dayanmasanız da, artık birdir; ancak işlediklerinizin karşılığıyla cezalanıyorsunuz.

(17-18) Doğrusu, saygılı olanlar, Rablerinin kendilerine verdikleriyle zevk alarak cennetlerde ve nimetler içindedirler. Rableri onları alevli ateş azabından korumuştur.

(17-18) Doğrusu, saygılı olanlar, Rablerinin kendilerine verdikleriyle zevk alarak cennetlerde ve nimetler içindedirler. Rableri onları alevli ateş azabından korumuştur.

(19-20) İşlediklerinizden ötürü sıralanmış tahtlara yaslanarak ağız tadıyla yiyin için. Onları güzel iri gözlülerle eşlendiririz.

(19-20) İşlediklerinizden ötürü sıralanmış tahtlara yaslanarak ağız tadıyla yiyin için. Onları güzel iri gözlülerle eşlendiririz.

İnanan ve soyları da inançta kendilerine uyan kimselere soylarını da katarız. Onların işlediklerinden hiçbir şey eksiltmeyiz. Herkes kazancına bağlıdır.

Onlara dilediklerinden meyve ve et sunarız.

Orada, saçma söyletmeyen ve günaha sokmayan kadeh çekişirler.

Sedefteki inciler gibi olan gençleri yanlarında dolaşırlar.

Birbirlerine dönüp soruşurlar.

(26-28) “Doğrusu, bundan önce ailemizin yanında bile korku içindeydik, Allah lütfedip bizi kavurucu azaptan korudu. Doğrusu, bundan önce de Ona yalvarıyorduk, doğrusu, O iyilik yapandır, acıyandır” derler.

(26-28) “Doğrusu, bundan önce ailemizin yanında bile korku içindeydik, Allah lütfedip bizi kavurucu azaptan korudu. Doğrusu, bundan önce de Ona yalvarıyorduk, doğrusu, O iyilik yapandır, acıyandır” derler.

(26-28) “Doğrusu, bundan önce ailemizin yanında bile korku içindeydik, Allah lütfedip bizi kavurucu azaptan korudu. Doğrusu, bundan önce de Ona yalvarıyorduk, doğrusu, O iyilik yapandır, acıyandır” derler.

Artık hatırlat! Rabbinin nimetiyle sen, ne kâhinsin, ne de delisin.

Yoksa, senin için “Şairdir, onun için zamanın olaylarını gözlüyoruz” mu derler?

De ki: “Gözetleyin; doğrusu, ben de sizinle beraber gözetleyenlerdenim.”

Bunu onlara akılları mı buyuruyor? Yoksa, onlar azgın bir ulus mudur?

(33-34) Yahut, “Onu kendi uydurdu” mu? diyorlar. Hayır! İnanmıyorlar! Eğer, doğru iseler, benzeri bir söz meydana getirsinler.

(33-34) Yahut, “Onu kendi uydurdu” mu? diyorlar. Hayır! İnanmıyorlar! Eğer, doğru iseler, benzeri bir söz meydana getirsinler.

(35-36) Onlar, yaratan olmaksızın mı yaratıldılar? Ya da yaratanlar kendileri midir? Yoksa, gökleri ve yeri kendileri mi yarattı? Hayır! Kesinkes bilmiyorlar.

(35-36) Onlar, yaratan olmaksızın mı yaratıldılar? Ya da yaratanlar kendileri midir? Yoksa, gökleri ve yeri kendileri mi yarattı? Hayır! Kesinkes bilmiyorlar.

(37-38) Yahut da, Rabbinin hâzineleri onların yanında mıdır? Yoksa, onlar mı işe hâkimdirler? Yoksa, üzerine çıkıp dinledikleri bir merdivenleri mi vardır? Öyleyse, dinleyenleri açık bir kanıt getirsinler.

(37-38) Yahut da, Rabbinin hâzineleri onların yanında mıdır? Yoksa, onlar mı işe hâkimdirler? Yoksa, üzerine çıkıp dinledikleri bir merdivenleri mi vardır? Öyleyse, dinleyenleri açık bir kanıt getirsinler.

Yoksa, kızlar Onun da, oğullar sizin, öyle mi?

Yahut, sen onlardan bir ücret istiyorsun da, onlar ağır bir borç altında mı kalıyorlar?

Veya görülmeyeni bilmek kendilerindedir de, onlar mı yazıyorlar?

Yoksa, bir tuzak mı kurmak istiyorlar? Oysa, asıl tuzağa düşecek olanlar inkârcılardır.

Yoksa, Allah'tan başka bir tanrıları mı vardır? Allah, onların ortak koşmalarından arıdır.

Gökten düşen bir parça görseler, “Bulut kümesidir” derler.

(45-46) Çarpılacakları güne ulaşmalarına kadar onları bırak. O gün, tuzakları kendilerine bir fayda vermez, yardım da görmezler.

(45-46) Çarpılacakları güne ulaşmalarına kadar onları bırak. O gün, tuzakları kendilerine bir fayda vermez, yardım da görmezler.

Doğrusu, haksızlık edenlere bundan başka da azap vardır, ancak onların çoğu bilmezler.

Rabbinin hükmüne dayan; doğrusu sen, Bizim gözetlememiz altındasın, kalktığında Rabbini överek an.

Geceleyin ve yıldızlar sönerken de Onu arı tut.

(1-4) Kaydığı zaman yıldıza andolsun ki, arkadaşınız sapmamış ve yanılmamıştır. O havadan, mantıksız konuşmaz. O, ancak bildirilen bir vahiydir.

(1-4) Kaydığı zaman yıldıza andolsun ki, arkadaşınız sapmamış ve yanılmamıştır. O havadan, mantıksız konuşmaz. O, ancak bildirilen bir vahiydir.

(1-4) Kaydığı zaman yıldıza andolsun ki, arkadaşınız sapmamış ve yanılmamıştır. O havadan, mantıksız konuşmaz. O, ancak bildirilen bir vahiydir.

(1-4) Kaydığı zaman yıldıza andolsun ki, arkadaşınız sapmamış ve yanılmamıştır. O havadan, mantıksız konuşmaz. O, ancak bildirilen bir vahiydir.

(5-9) Onu çok güçlü, sağlam kavrayışlı olan öğretmiştir; en yüksek ufukta iken doğruluvermiş, sonra yaklaşmış ve aşağı inmiştir; araları iki yay aralığı kadar, belki daha da yakın olmuştu.

(5-9) Onu çok güçlü, sağlam kavrayışlı olan öğretmiştir; en yüksek ufukta iken doğruluvermiş, sonra yaklaşmış ve aşağı inmiştir; araları iki yay aralığı kadar, belki daha da yakın olmuştu.

(5-9) Onu çok güçlü, sağlam kavrayışlı olan öğretmiştir; en yüksek ufukta iken doğruluvermiş, sonra yaklaşmış ve aşağı inmiştir; araları iki yay aralığı kadar, belki daha da yakın olmuştu.

(5-9) Onu çok güçlü, sağlam kavrayışlı olan öğretmiştir; en yüksek ufukta iken doğruluvermiş, sonra yaklaşmış ve aşağı inmiştir; araları iki yay aralığı kadar, belki daha da yakın olmuştu.

(5-9) Onu çok güçlü, sağlam kavrayışlı olan öğretmiştir; en yüksek ufukta iken doğruluvermiş, sonra yaklaşmış ve aşağı inmiştir; araları iki yay aralığı kadar, belki daha da yakın olmuştu.

(10-12) O anda kuluna bildireceğini bildirdi. Gözünün gördüğünü gönlü yalanlamadı. Onun gördüğü şey hakkında kendisi ile tartışacak mısınız?

(10-12) O anda kuluna bildireceğini bildirdi. Gözünün gördüğünü gönlü yalanlamadı. Onun gördüğü şey hakkında kendisi ile tartışacak mısınız?

(10-12) O anda kuluna bildireceğini bildirdi. Gözünün gördüğünü gönlü yalanlamadı. Onun gördüğü şey hakkında kendisi ile tartışacak mısınız?

(13-17) Andolsun ki, onu görme sınırının sonunda, başka bir inişinde de görmüştü. Barınılacak bahçe onun yanındadır. O sınırı kaplayan ne ise, kaplamıştı. Gözü ne kaydı, ne de onu aştı.

(13-17) Andolsun ki, onu görme sınırının sonunda, başka bir inişinde de görmüştü. Barınılacak bahçe onun yanındadır. O sınırı kaplayan ne ise, kaplamıştı. Gözü ne kaydı, ne de onu aştı.

(13-17) Andolsun ki, onu görme sınırının sonunda, başka bir inişinde de görmüştü. Barınılacak bahçe onun yanındadır. O sınırı kaplayan ne ise, kaplamıştı. Gözü ne kaydı, ne de onu aştı.

(13-17) Andolsun ki, onu görme sınırının sonunda, başka bir inişinde de görmüştü. Barınılacak bahçe onun yanındadır. O sınırı kaplayan ne ise, kaplamıştı. Gözü ne kaydı, ne de onu aştı.