Ve sonra yavaş yavaş kendimize çektik.

Ve size geceyi örtü, uykuyu rahatlık kılan, gündüzü kalkmak için yaratan Ottur.

(48-49) Rüzgârları rahmetinin önünde savacı gönderen de Ottur. Ölü bir yeri diriltmek ve yarattığımız nice hayvan ve insanları sulamak için gökten tertemiz su indiririz.

(48-49) Rüzgârları rahmetinin önünde savacı gönderen de Ottur. Ölü bir yeri diriltmek ve yarattığımız nice hayvan ve insanları sulamak için gökten tertemiz su indiririz.

Andolsun ki, düşünüp öğüt almaları için Biz onu aralarında türlü biçimlerde anlattık. Buna rağmen insanların çoğu nankörlükte direnir.

Dileseydik her kente bir uyarıcı gönderirdik.

Sen, inkarcılara uyma, onlara karşı olanca gücünle çaba göster.

Birinin suyu tatlı ve serinletici, diğerininki tuzlu ve acı olan iki denizi salıverip, aralarına bir engel, yasaklanmış bir perde koyan Ottur.

Beşeri sudan yaratarak ona soy sop veren de Ottur. Rabbin güçlüdür.

Allah'ın yerine taptıkları, kendilerine fayda da zarar da veremez. İnkarcı, Rabbine karşı durana arka çıkar.

Biz seni sadece savacı ve uyarıcı olarak gönderdik.

De ki: “Ben, buna karşı, sizden, Rabbine doğru yol tutmak isteyen kimseler olmanızdan başka bir ödül istemiyorum”

Ölümsüz olana, diri olana güven, Onu överek yücelt. Kullarının günahlarından haberdar olarak Kendisi yeter.

Gökleri, yeri ve ikisi arasındakileri altı aşamada yaratan, sonra da arşın üzerinden hükmeden Rahmandır, bunu bilene sor.

Onlara “Rahmana secdeye varın” dendiği zaman, “Rahman da nedir? Senin emrettiğine mi secde edeceğiz?” derler; bu, onların kaçışını artırır.

Gökte takım yıldızlar var eden, orada ışık veren kandili ve aydınlatan ayı var eden ne yücedir!

Düşünüp öğüt almak veya şükretmek isteyen kimseler için gece ile gündüzü birbiri ardınca getiren Odur.

Rahman olanın kulları yeryüzünde ağırbaşlı yürürler. Bilgisizler kendilerine takıldıkları zaman, “Esenlikle!” derler.

Onlar, gecelerini Rablerine karşı secdeye vararak ve ayakta durarak geçirirler.

(65-66) “Rabbimiz! Bizden cehennem azabını uzaklaştır; doğrusu onun azabı süreklidir, doğrusu orası yerleşik yer ve oturulacak yer olarak ne kadar kötüdür” derler.

(65-66) “Rabbimiz! Bizden cehennem azabını uzaklaştır; doğrusu onun azabı süreklidir, doğrusu orası yerleşik yer ve oturulacak yer olarak ne kadar kötüdür” derler.

Onlar, verdikleri zaman, ne savurganlık ederler, ne de cimrilik; ikisi arasında orta bir yol tutarlar.

Onlar, Allah’la beraber başka tanrıya yalvarmazlar. Allah’ın haram kıldığı cana haksız yere kıymazlar. Zina etmezler. Bunlardan birini yapan kimse günaha girmiş olur.

Diriliş günü de azabı kat kat olur, orada horlanarak temelli kalır.

Ancak, pişman olan, inanan, yararlı iş işleyen kimselerin, işte, Allah onların kötü durumlarını iyi durumlara çevirir. Allah bağışlayandır, acıyandır.

Kim pişman olup yararlı iş işlerse, doğrusu o, Allah’a gereği gibi yönelmiş olur.

Onlar yamukluğa tanık olmazlar, boş söyleme rastladıkları zaman şerefle geçip giderler.

Kendilerine Rablerinin ilkeleri hatırlatıldığı zaman, onlara karşı kör ve sağır davranmazlar.

Onlar, “Rabbimiz! Bize göz aydınlığı olarak eşler ve çocuklar bağışla ve bizi saygın olanlara önder kıl” derler.

İşte onlar, direnç gösterdiklerinden ötürü, yüksek derecede ödüllendirilirler. Orada esenlik ve dirlik ile karşılanırlar.

Orada temellidirler. Ne güzel yerleşik bir yer ve ne güzel oturulan bir yerdir!

De ki: “Yakarışınız olmasa, Rabbim size ne diye ilgi göstersin?” Artık, yalanladığınız için azap yakanızı bırakmayacaktır.

(1-2) Tâ, Sîn, Mîm. Bunlar apaçık Kitab'ın ilkeleridir.

(1-2) Tâ, Sîn, Mîm. Bunlar apaçık Kitab'ın ilkeleridir.

İnanmıyorlar diye neredeyse üzülerek kaygılanacaksın.

Biz dilesek, onlara gökten bir belge indiririz de ona boyunları eğik kalırlar.

Rahmandan kendilerine gelen her yeni hatırlatmadan ancak yüz çevirirler.

Evet! Yalanladılar; alay edip durdukları şeylerin haberleri kendilerine ulaşacaktır.

Yeryüzüne bakmazlar mı? Orada, şerefli çiftler bitirmişizdir.

(8-9) Doğrusu, bunlarda belgeler vardır, ama onların çoğu inanmazlar. Doğrusu, Rabbin güçlüdür, acıyandır.

(8-9) Doğrusu, bunlarda belgeler vardır, ama onların çoğu inanmazlar. Doğrusu, Rabbin güçlüdür, acıyandır.

(10-11) Rabbin Musa'ya seslendi: “Haksızlık eden ulusa, Firavunun ulusuna git. Saygılı olmayacaklar mı?”

(10-11) Rabbin Musa'ya seslendi: “Haksızlık eden ulusa, Firavunun ulusuna git. Saygılı olmayacaklar mı?”

(12-14) Dedi: “Rabbim! Doğrusu beni yalanlamalarından korkuyorum; göğsüm daralıyor, dilim açılmıyor. Onun için Harunu da gönder. Onlara karşı benim bir suçum var. Beni öldürmelerinden korkuyorum.”

(12-14) Dedi: “Rabbim! Doğrusu beni yalanlamalarından korkuyorum; göğsüm daralıyor, dilim açılmıyor. Onun için Harunu da gönder. Onlara karşı benim bir suçum var. Beni öldürmelerinden korkuyorum.”

(12-14) Dedi: “Rabbim! Doğrusu beni yalanlamalarından korkuyorum; göğsüm daralıyor, dilim açılmıyor. Onun için Harunu da gönder. Onlara karşı benim bir suçum var. Beni öldürmelerinden korkuyorum.”

(15-17) Dedi ki: “Hayır olmaz! İkiniz belgelerimizle gidiniz. Doğrusu, Biz sizinle beraber dinleyeceğiz.” Firavuna gidip deyiniz ki: “Doğrusu, biz ikimiz âlemlerin eğiteninin elçisiyiz! İsrailoğullarını bizimle beraber gönder.”

(15-17) Dedi ki: “Hayır olmaz! İkiniz belgelerimizle gidiniz. Doğrusu, Biz sizinle beraber dinleyeceğiz.” Firavuna gidip deyiniz ki: “Doğrusu, biz ikimiz âlemlerin eğiteninin elçisiyiz! İsrailoğullarını bizimle beraber gönder.”

(15-17) Dedi ki: “Hayır olmaz! İkiniz belgelerimizle gidiniz. Doğrusu, Biz sizinle beraber dinleyeceğiz.” Firavuna gidip deyiniz ki: “Doğrusu, biz ikimiz âlemlerin eğiteninin elçisiyiz! İsrailoğullarını bizimle beraber gönder.”

(18-19) «Biz seni çocukken yanımızda büyütmedik mi? Ve ömrünün birçok yıllarını aramızda geçirmedin mi? Ve sonunda yapacağını da yaptın. Ve sen nankörlerden birisin” dedi.

(18-19) «Biz seni çocukken yanımızda büyütmedik mi? Ve ömrünün birçok yıllarını aramızda geçirmedin mi? Ve sonunda yapacağını da yaptın. Ve sen nankörlerden birisin” dedi.

(20-22) «O işi yaptım, öyleyse şaşkınlardan biriyim. Bu yüzden sizden korkunca sizden kaçtım. Artık, Rabbim bana bilgelik verip, beni elçilerden yaptı. Başıma kaktığın bu nimet İsrailoğullarını kendine köle yapmana karşılıktır” dedi.

(20-22) «O işi yaptım, öyleyse şaşkınlardan biriyim. Bu yüzden sizden korkunca sizden kaçtım. Artık, Rabbim bana bilgelik verip, beni elçilerden yaptı. Başıma kaktığın bu nimet İsrailoğullarını kendine köle yapmana karşılıktır” dedi.

(20-22) «O işi yaptım, öyleyse şaşkınlardan biriyim. Bu yüzden sizden korkunca sizden kaçtım. Artık, Rabbim bana bilgelik verip, beni elçilerden yaptı. Başıma kaktığın bu nimet İsrailoğullarını kendine köle yapmana karşılıktır” dedi.

Firavun “Âlemlerin eğiteni de nedir?” dedi.

“Eğer kesinkes bilen kimseler iseniz, O, göklerin, yerin ve ikisinin arasında bulunanların Rabbidir” dedi.

Çevresindekilere “İşitmiyor musunuz?” dedi.

“O sizin de Rabbiniz, önce ki atalarınızın da Rabbidir” dedi.

“Doğrusu, size gönderilen elçiniz andolsun delidir” dedi.

“Eğer aklını kullanan kimseler iseniz, O, doğunun da, batının da ve ikisinin arasında bulunanların da Rabbidir” dedi.

“Benden başkasını tanrı edinirsen, andolsun ki, seni zindana tıkılanlardan ederim” dedi.

“Sana apaçık bir delil getirmişsem de mi?” dedi.

“Doğru sözlü isen haydi getir” dedi.

(32-33) Günün üzerine Musa değneğini attı, besbelli bir yılan oluverdi. Elini çıkardı, bakanlara bembeyaz göründü.

(32-33) Günün üzerine Musa değneğini attı, besbelli bir yılan oluverdi. Elini çıkardı, bakanlara bembeyaz göründü.

(34-35) Çevresindeki ileri gelenlere: “Doğrusu, bu andolsun bilgin bir büyücü; büyüsü ile sizi yurdunuzdan çıkarmak istiyor; ne buyurursunuz?” dedi.

(34-35) Çevresindeki ileri gelenlere: “Doğrusu, bu andolsun bilgin bir büyücü; büyüsü ile sizi yurdunuzdan çıkarmak istiyor; ne buyurursunuz?” dedi.

(36-38) “Onu ve kardeşini alıkoy, şehirlere, sana bütün bilgin büyücüleri getirecek toplayıcılar gönder” dediler. Büyücüler, belirli bir günün bildirilen vaktinde toplandılar.

(36-38) “Onu ve kardeşini alıkoy, şehirlere, sana bütün bilgin büyücüleri getirecek toplayıcılar gönder” dediler. Büyücüler, belirli bir günün bildirilen vaktinde toplandılar.

(36-38) “Onu ve kardeşini alıkoy, şehirlere, sana bütün bilgin büyücüleri getirecek toplayıcılar gönder” dediler. Büyücüler, belirli bir günün bildirilen vaktinde toplandılar.

İnsanlara, “Siz de toplanır mısınız?” denildi.

“Büyücüler üstün gelirlerse, biz de belki onlara uyarız.”

Büyücüler geldiklerinde, Firavuna: “Biz üstün gelirsek, doğrusu bize bir ödül vardır, değil mi?” dediler.

“Evet; o takdirde doğrusu siz gözde kimselerden olacaksınız” dedi.

Musa onlara: “Ne atacaksanız atın” dedi.

Onlar da iplerini ve değneklerini attılar ve “Firavunun onuru için, doğrusu biz üstün geleceğiz” dediler.

Artık Musa da değneğini attı; onların uydurduklarını yutmaya başlayıverdi.

(46-48) Bunun üzerine büyücüler secdeye kapanarak: “Âlemlerin eğiteni, Musa ve Harunun Rabbine inandık” dediler.

(46-48) Bunun üzerine büyücüler secdeye kapanarak: “Âlemlerin eğiteni, Musa ve Harunun Rabbine inandık” dediler.

(46-48) Bunun üzerine büyücüler secdeye kapanarak: “Âlemlerin eğiteni, Musa ve Harunun Rabbine inandık” dediler.

“Ben size izin vermeden ona inandınız ha! Doğrusu, o, size büyüyü öğreten büyüğünüzdür. Şimdi bileceksiniz; andolsun ellerinizi, ayaklarınızı, çaprazlama keseceğim, andolsun hepinizi asacağım” dedi.

(50-51) “Zararı yok, doğrusu biz Rabbimize döneceğiz, doğrusu inananların ilki olmamızdan ötürü, Rabbimizin kusurlarımızı bağışlayacağını umarız” dediler.

(50-51) “Zararı yok, doğrusu biz Rabbimize döneceğiz, doğrusu inananların ilki olmamızdan ötürü, Rabbimizin kusurlarımızı bağışlayacağını umarız” dediler.

Biz Musa'ya, “Kullarımı geceleyin yola çıkar; doğrusu izleneceksiniz” diye bildirdik.

(53-56) Firavun hemen şehirlere toplayıcılar göndererek: “Doğrusu, bunlar bizi öfkelendiren döküntü azınlıklardır; doğrusu hepimiz uyanık olmalıyız” dedi.

(53-56) Firavun hemen şehirlere toplayıcılar göndererek: “Doğrusu, bunlar bizi öfkelendiren döküntü azınlıklardır; doğrusu hepimiz uyanık olmalıyız” dedi.

(53-56) Firavun hemen şehirlere toplayıcılar göndererek: “Doğrusu, bunlar bizi öfkelendiren döküntü azınlıklardır; doğrusu hepimiz uyanık olmalıyız” dedi.

(53-56) Firavun hemen şehirlere toplayıcılar göndererek: “Doğrusu, bunlar bizi öfkelendiren döküntü azınlıklardır; doğrusu hepimiz uyanık olmalıyız” dedi.

(57-60) Bunun üzerine, Biz, onları bahçelerden, pınar başlarından, hâzinelerden ve şerefli makamlardan çıkardık. Böylece oralara İsrailoğullarını mirasçı kıldık. Ancak onlar güneş doğarken İsrailoğullarının ardına düştüler.

(57-60) Bunun üzerine, Biz, onları bahçelerden, pınar başlarından, hâzinelerden ve şerefli makamlardan çıkardık. Böylece oralara İsrailoğullarını mirasçı kıldık. Ancak onlar güneş doğarken İsrailoğullarının ardına düştüler.

(57-60) Bunun üzerine, Biz, onları bahçelerden, pınar başlarından, hâzinelerden ve şerefli makamlardan çıkardık. Böylece oralara İsrailoğullarını mirasçı kıldık. Ancak onlar güneş doğarken İsrailoğullarının ardına düştüler.

(57-60) Bunun üzerine, Biz, onları bahçelerden, pınar başlarından, hâzinelerden ve şerefli makamlardan çıkardık. Böylece oralara İsrailoğullarını mirasçı kıldık. Ancak onlar güneş doğarken İsrailoğullarının ardına düştüler.

Ve iki topluluk birbirinin görüş alanına girdiğinde, Musa nın adamları “Doğrusu yakalandık” dediler.

“Hayır olmaz! Doğrusu Rabbim benimle beraberdir, bana yol gösterecektir” dedi.

Bunun üzerine, Biz Musa ya “Değneğinle denize vur” diye bildirdik. Hemen deniz ikiye yarıldı, her parçası yüce bir dağ gibi oldu.

İşte oraya, geridekileri de yaklaştırdık.

Musa ve beraberinde bulunanların hepsini kurtardık.

Öbürlerini suda boğduk.

Doğrusu bunda, bir belge vardır, ancak çoğu inanmamaktadır.

Doğrusu Rabbin, andolsun güçlü olandır, acıyandır.